Pannenkoeken verslag

Ik wil het toch even kwijt: gisteren gingen m’n mannetje en ik ergens lekker op een terrasje zitten en ja wel hoor, van alle kanten wordt je bestookt met  smerige sigaretten lucht. Soms zeg ik er wat van, maar gisteren had ik niet de puf die discussie aan te gaan. Meestal reageren mensen wel vriendelijk, maar soms worden ze nog boos op je. Ik ben er voor: afschaffen van het roken op terrassen. Maar ja, dat zal nog wel een tijdje gaan duren voor het hier zo ver zal zijn. Zelf in de cafes wordt het nog steeds niet overal nageleefd. Ik vind dat iedereen vrij is om te doen en laten, maar waarom er een ander mee lastig vallen. Hoe gaan jullie ermee om?

Hebben jullie ook zo genoten van het heerlijke weer? Ik geniet er echt van. Al kan ik jammer genoeg niet meedelen dat ik me beter voel, ik voel me de laatste weken juist slechter. Ik heb totaal geen fut in m’n lijf. Zodra ik op pad ga, wordt ik overvallen door verschrikkelijke moeheid. Ik denk dat de bloedarmoede weer toegeslagen heeft. Dat blijft een heikel punt, het ging een tijdje wat beter, maar nu….. Bloedarmoede is een familiekwaal, iedereen behalve m’n moeder heeft er last van. De rest eet wel gewoon vlees, dus dan verwacht je het eigenlijk niet zo. Binnenkort maar weer laten prikken en verder weer gewoon door met de brandnetels en Spirulina.

En dan de pannenkoeken. Omdat m’n mannetje vrijdag niet thuis at, hebben we gisteren de nationale pannenkoeken dag gehouden. Hij wist het natuurlijk wel, had het op m’n blog gelezen, maar vond het toch erg leuk.  Het allerleukste is dat we het samen gedaan hebben. Normaal is hij de keuken niet in te krijgen, maar pannenkoeken bakken is echt z’n ding. Als student at hij het wel een paar x per week. Jammer genoeg is het niet echt m’n ding. Ik vind het erg lekker, dat wel. Maar vind het geen “echt”eten. Blijf het gevoel houden dat ik nog moet eten. Gewoon lekker een bord vol met groente enz, waar je lekker lang over kunt doen. Dit gevoel blijft zo knagen. En natuurlijk de calorien, al viel dat eigenlijk wel mee. Vol strijd naar bed, waar ik gelukkig vrij snel in diepe slaap viel. Maar toch blijf ik m’n hoofd richten op het koken met m’n mannetje en heb het  de strijd er af en toe graag voor over. ( al zou ik willen dat het anders was).

Ik had een beslag gemaakt met boekweitmeel, kokosmeel, banaan en stevia en het was erg lekker. ( zie: recept)

Voor de kokosmeel brood/cake liefhebbers: Broccoli speculaas brood. ( zie recept) 

 

Plaats een reactie